Private credit en private debt fondsen zijn eigenlijk hetzelfde en beide termen worden dan ook regelmatig door elkaar gebruikt. Volgens sommige professionals is er een onderscheid te maken in het type leningen dat wordt bedoeld. Hier beneden leggen we uit wat eventueel als het verschil tussen private credit en private debt kan worden beschouwd.

Private credit richt zich specifiek op leningen aan bedrijven, meestal middelgrote ondernemingen die geen toegang hebben tot traditionele bankleningen of publieke kapitaalmarkten. Dit segment omvat:

  • Direct Lending: rechtstreekse leningen aan bedrijven zonder tussenkomst van banken.
  • Unitranche Financing: een enkele lening die elementen van zowel senior als junior schuld combineert, vaak met een vaste rentevoet en een vereenvoudigde structuur.
  • Asset-Based Lending: leningen die zijn gedekt door specifieke activa van het bedrijf, zoals voorraden of debiteuren.
  • Specialty Finance: leningen aan nichemarkten zoals leasing, factoring of consumentenkredieten.

Private debt fondsen hebben een breder mandaat en kunnen een ruim scala aan schuldinstrumenten omvatten, waaronder, maar niet beperkt tot, private credit. Ze richten zich op verschillende vormen van schuldfinanciering, zoals:

 

  • Mezzaninefinanciering: hybride financiering die elementen van zowel schuld als eigen vermogen combineert en meestal hogere rendementen biedt dan senior schuld.
  • Distressed Debt: investeringen in de schuld van bedrijven die in financiële problemen verkeren, vaak met het oog op herstructurering en potentiële waardevermeerdering.
  • High-Yield Debt: hoogrentende obligaties van bedrijven met een lagere kredietwaardigheid.
  • Convertible Debt: leningen die kunnen worden omgezet in aandelen van het bedrijf, afhankelijk van bepaalde voorwaarden.